نکاتی برای ایمنی داربست

اصول و نکات ایمنی برای کار در ارتفاع و روی داربست + تصاویر

برای کار در ارتفاع از داربست استفاده می‌شود. داربست سازه‌ی موقتی است که به‌وسیله آن افراد می‌توانند جهت انجام عملیات ساختمانی به محل انجام کار دسترسی یابند. احتمال بروز حوادث در صنعت ساختمان بسیار زیاد است. این حوادث اغلب برای افرادی روی می‌دهد که خطرات را نادیده گرفته و با بی‌دقتی موجب بروز حادثه می‌شوند بنابراین با رعایت اصول ایمنی می‌توان از بروز حادثه جلوگیری نمود. برخی افراد مانند تصویر زیر با استفاده از این داربست‌ها ناایمن باجان خود بازی می‌کنند.

از دویدن روی داربست جدا باید خودداری شود. برای پایه‌های داربست نبایستی از نردبان استفاده نمود. کمربند ایمنی را به هیچ عنوان نباید فراموش نمود. برای رساندن ابزار و وسایل به همکارتان نباید از پرتاب آن استفاده نمود. باید دقت کنید که پایتان را کجا می‌گذاری و از گذاشتن پا روی لبه‌ها خودداری نمایید. باید دقت کنید که کابل‌ها و طناب‌ها و بالابرها از صحت لازم برخوردار باشند. حتماً باید مواظب شبکه برقی که در نزدیکی داربست وجود دارد باشید. از بالابرها فاصله بگیرید زیرا موقع بالا رفتن و پایین آمدن در صورت سقوط و نقص فنی روی شما نیافتد. برای در امان ماندن افراد در صورت سقوط باید یک جان پناه به ارتفاع یک متر اجرا شود. اگر ارتفاع محل کارتان بیش از چهار ونیم تر از سطح زمین است باید یک سقف حفاظتی یا یک توری فلزی نصب شود. باید داربستتان را هر چند دقیقه بررسی و مورد بازدید قرار دهید و از ایمن بودن آن اطمینان حاصل کنید.

رعایت نکات ایمنی با مواد و مصالح

مصالح خود را روی تخته‌های داربست انباشته نکنید و طوری نباشد که جلوی رفت و آمد گرفته شود. استانبولی‌ها را زیاد پر نکنید تا بتوانید به‌راحتی آن را روی تخته قرار دهید.

برای جلوگیری از اتفاقات ناگوار هنگام استفاده از داربست‌ها به موارد زیر دقت کنید:

1. در زمان پایین آمدن از داربست از نردبان استفاده کنید، هرگز با دست و پا از داربست بالا و پایین نروید.
2. هرگز در ارتفاع به‌تنهایی کار نکنید.
3. کارگران از کار در ارتفاع ترس و واهمه‌ای نداشته باشند و از لحاظ جسمی و روحی آمادگی لازم را داشته باشند.
4. محل کار از شرایط جوی مناسبی برخوردار باشد (نظیر باد شدید، شرجی، گرم یا سرد بودن هوا) قبل از شروع کار از محل بازدید داشته باشید.
5. هرگز برای تغییر داربست، لوله‌های زیرتخته ای، دستک‌های افقی و تخته‌های پنجه را برندارید مگر آن که برای این منظور از افراد مسئول کمک بگیرید.
6. هرگز به افراد غیرمتخصص اجازه ندهید در نصب داربست‌ها دخالت نمایند.
7. سکوهای داربست را تمیز و مرتب نگه دارید؛ زیرا مصالح و ابزارهای آزاد روی سکوی کار ممکن است به‌راحتی از بالای داربست سقوط کند.

معرفی ابزار گچکاری و گچبری

همانطور که در هر کاری ابزار و وسایل مخصوص آن کار مورد نیاز است، در کار گچبریو گچکاری هم بدون داشتن ابزار و وسایل حرفه ای مخصوص، کار با مشکل مواجه شده و در نهایت کیفیت مطلوب را نخواهد داشت، هر چند که گچ کار با سابقه باشد و در کار خود تبحر داشته باشد.
بنابراین برای انجام عملیات مهمی مثل گچکاری در ساختمان، که کوچکترین اشتباه به چشم می آید و نیاز است تا دقت و تخصص بسیار به کار برده شود، نه تنها باید در انتخاب گچکار دقت کافی را به خرج داد که تجربه و سابقه مناسبی داشته باشد، بلکه باید در انتخاب وسایل و ابزار مورد نیاز هم دقت کافی داشت.
از این رو آشنایی با این ابزار در انتخاب صحیح آنها میتواند به شما کمک کند.

ماله گچ کاری و انواع آن

ماله اولین ابزار گچبری است.ماله ای کوچک برای پخش نمودن و پرداخت کردن اسکلت اصلی نیاز است.
در هنگام خرید ماله، باید به این نکته توجه داشت که لبه های ماله بسیار تیز و برنده نباشد.زیرا در موارد زیادی باعث ایجاد جراحات به دست استاد کار شده است.
نکته ی دیگر این است که ماله ها هرکدام برای منظوری ساخته شده اند.برخی ماله ها برای لکه گیری و برخی دیگر برای گچکاری هستند.

استامبولی:

ظرفی است که مصالح را در آن مخلوط میکنند.
در استفاده از استامبولی همیشه یک نکته فراموش می شود که بعد از انجام عملیات باید استامبولی شسته شود.به طور مثال زمانی که عملیات سیمان کاری به پایان می رسد، شاید به سادگی و آسانی بتوان آن را شست، ولی اگر چند روز از آن بگذرد دیگر پاک کردن آن به آسانی امکان پذیر نیست.

دمبر:

گچ کار با دمبر شناخته می شود. زیرا دمبر است که زیر دست گچبر، گچ را به یک اثر هنری در می آورد. دمبر همانند چاقو است با این تفاوت که تیزی آن تنها در قسمت نوک آن است که با آن گچ را می برند.دمبر اصلی ترین وسیله ی گچ بری است.

بومخوار:

همانطور که از نامش پیداست برای تمیز کردن زمینه ی بوم استفاده می شود.

ابزار نقالی:

برای زیر و رو کردن کارهای گچبری و ساخت و ساز گل و برگ و… بکار میرود.

وردنگی:

برای خط کشی کردن جای گرته شده استفاده می شود، که بعد از عمل بتوان برش را انجام داد.

قلم بوم گیر:

برای قاشقی کردن کلیه ی مکان ها حتی برگ ها و دیگر کارهای قاشقی دار مورد استفاده قرار می گیرد و از لبه ی گرد کوچک آن نیز درچُدَنی سازی استفاده می شود.

مراحل کروم بندی سقف برای گچکاری

کُرم گذاری روی سقف:

1- ابتدا یک نقطه از بدنه را به عنوان مبناء در نظر گرفت و خط تراز آن را دور می گردانیم. سپس با ریسمان رنگ شده خط تراز را ترسیم می کنیم.

2- با متر از خط تراز تا سقف اندازه گرفته تا پایین ترین نقطه سقف را بدست آوریم.

3- بعد از تعیین پایین ترین نقطه در آن محل کرم را اجراء نموده و فاصله کرم تا خط تراز را اندازه می گیریم این کرم را اصطلاحاً (اوستاکار) گویند.

4- بر مبناء اندازه گرفته شده (کُرم اوستاکار) و خط تراز مبناء در زوایای دیگر سقف کرم‌های بعدی را اجراء می کنیم.

5- با استفاده از کرم‌های به دست آمده آنچه در مورد شمشه گیری بدنه دیوار گفته شد شمشه گیری سقف را نیز انجام می دهیم.

مراحل کروم بندی دیوار برای گچکاری

مراحل کُرم بندی روی دیوار:

1-‌ ابتدا باید شاقول را بر سطح دیوار قرار داد؛ تا بتوان ضخامت کُرم را برای گچ‌اندازی تعیین نمود.

2- اگر ارتفاع دیوار 3متر باشد، در این صورت کُرم یا نشانه را در ارتفاع 80/2 سانتی متری 20 سانتی متر مانده به سقف اجرا می کنیم و آن را کُرم آ می نمائیم.

توجه: این نشانه باید حداقل ضخامت را داشته باشد.

3- نشانه بعدی را ‌30 سانتی متر مانده به کف اجرا می کنیم و ضامن شاقول را بر کُرم آ صاف قرار می دهیم طوری که قسمت برجستگی شاقول مماس بر کرم یا نشانه پائین به نام بی قرار گیرد، اگر زیر شاقول خالی بود گچ اضافه می کنیم تا برابر شاقول قرار گیرد و اگر اضافه بود، با ماله کم‌ کم می تراشیم، تا کاملاً شاقول، بر سطح کرم بی منطبق شود.

4- مراحل ذکر شده در بند 2 و 3 را در ضلع مقابل انجام می دهیم و کُرم‌های سی و دی می نامیم.

5- در مرحله بعد ریسمانی با میخ بر سطح آ و سی در طول دیوار می کوبیم به طوری که ریسمان منطبق بر سطح سی و آ باشد در این موقع با گچ ساخته شده و به وسیله ماله کُرم‌هایی به فاصله 90 سانتی متری یا کمتر اجراء، و دقت می نمئیم که کاملاً مماس با ریسمان باشد آنگاه طول دیوار را به همین ترتیب کرم‌بندی می کنیم.

6- در این مرحله ریسمانی بر سطح کرم بی و سی می‌بندیم و مطابق کُرم‌های بالایی اجرا می کنیم.

توجه: قبل از کُرم بندی و شمشه گیری و غیره باید سطح کار را کاملاً جاروب و مرطوب نمود یا (اصطلاحاً با آب، گُل نم پاشید) زیرا گرد و خاک لایه ایست که مانع چسپیدن گچ به سطح کار می شود.

7- شمشه‌‌ایی بلند به اندازه‌ حدوداً 70/2 سانتی متری بر سطح کُرم آ و بی قرار می دهیم زیر شمشه را با گچ و خاک سریع پرمی کنیم.

8- کلیه شمشه گیری‌ها به این طریق اجرا می شود.

توجه 1: فاصله بین دو شمشه را اصطلاحاً یک ترک می گویند. 2: باید دقت شود که شمشه کاملاً بر سطح کُرم‌های آ و بی منطبق باشد در غیر این صورت از شاقول بودن خارج می شود.